Al vanaf het begin wist ik dat ik een filmpje wilde maken. Ik wist dat ik het niet te lang wilde maken, een beetje vaag en met niet echt een verhaallijn. Wat ik echter wilde filmen, waar en hoe heb ik pas op de dag van filmen besloten. Ik heb in veel verschillende locaties gefilmd. In de velden, in de bossen, in huis. Ik vond het lastig te bepalen wat voor onderwerp ik wilde, en hoe ik het thema ging laten terugkomen in mijn werk. Toen ik had geregeld dat ik in Cinecitta kon filmen werd ik gelijk een stuk creatiever en wist ik tijdens het filmen eindelijk wat ik wilde. Ik mocht overal in Cinecitta komen en filmen, en omdat de bioscoop leeg was had ik alle tijd om rustig mijn gang te gaan. Ik heb op verschillende plekken gefilmd en heb uiteindelijk gekozen voor dit beeld. Ik vond het contrast en het kader heel gaaf en ook deze compositie sprak mij het meeste aan. Deze compositie paste het beste bij de locatie, hierdoor heb ik later ook het beeld rechtop gezet. Ik heb mezelf (met mijn vaders hulp) gefilmd omdat ik zelf het best wist wat ik wilde en welke bewegingen ik wilde laten zien op beeld.
De nabewerking was moeilijk. Ik had er op gerekend dat dit lastig ging worden en dat ik hier veel tijd aan kwijt was. Dit klopte, ik heb er lang aan gezeten, maar ik kwam niet voor grote verrassingen te staan. Gaandeweg vielen de stukjes steeds meer op zijn plek en kon ik makkelijker met het programma werken. Ik ben blij met het eindresultaat.
