De eerste stap in het proces van het maken van deze handschoenen was natuurlijk het patroon. Dat heb ik zelf gemaakt, op basis van mijn eigen handschoenen.
Na twee proefversies uit papier en twee uit een oude kussensloop ben ik op het patroon wat je hieronder ziet uitgekomen. Toen kon ik doorgaan met de tweede stap: de stof. Om die te maken heb ik een stuk stof van een oud gordijn afgeknipt, en vervolgens ben ik er met acrylverf overheen gegaan. Het duurde wel even voordat ik genoeg stof geverfd had, maar uiteindelijk kon ik doorgaan met de derde stap: het aan elkaar naaien. Voor mensen die vaker hebben genaaid, zal dit proces bekend klinken, maar ik leg het toch nog een keertje uit: nadat ik alle stukken van het patroon uit geknipt had, speldde ik ze samen met de buitenkanten tegen elkaar. Vervolgens stikte ik ze aan elkaar met de naaimachine, op ongeveer een halve centimeter van de rand. Toen alle stukken van het patroon aan elkaar zaten, en na wat kleine aanpassingen aan de duim, keerde ik de handschoen binnenstebuiten en kon ik het randje bij de opening voor de hand omstikken om de onafgewerkte zoom te verbergen.
En voilà: toen had ik een handschoen. De grootste uitdaging was wel het bedenken van het patroon voor de duim. Omdat je alles binnenstebuiten aan elkaar naait, zit de duim voor een groot gedeelte van het proces binnenin de handschoen, waardoor het lastig is om je voor te stellen hoe het uiteindelijke product eruit komt te zien. Ik heb dus heel wat naden moeten uithalen, patronen bij moeten knippen en veel advies moeten vragen aan mijn moeder!
