Het proces van mijn kunstwerk was langer dan gedacht. In mijn werk zit echt bloed zweet en tranen. Het was heel erg leuk om te doen maar heel erg veel werken, want het is niet zo dat je stof hebt dat je kan knippen en dat je dan je ding aan elkaar kan stikken. Ik begon eerst met de patronen tekenen op patroonpapier, daarna kon ik de patronen op de stof tekenen en uitknippen. Toen dit klaar was, kon ik alles gaan lussen zodat ik referentiepunten had om te stikken. Na het lussen kon ik de dingen aan elkaar gaan rijgen zodat ik het makkelijk kon stikken. Toen dit allemaal klaar was kon ik eindelijk gaan stikken en afwerken. Dit moest ik zowel doen bij het jasje als bij de broek. In mijn pak zit ook nog vlieseline voor de stevigheid zodat hij mooier valt.
De stof die ik heb gebruikt is een mengeling van viscose, katoen en er zit een klein beetje elastiek in. Het is niet de beste stof om mee te werken maar het is uiteindelijk gelukt. Het was moeilijk omdat er elastiek in zat en dat soms niet al te makkelijk door de machine ging maar het ging wel oké. Ik ben er wel echt achter gekomen dat sommige dingen makkelijker zijn om te maken dan andere.
